అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

21 Apr 2016

అన్నా గిప్పుడు నీకెన్నేండ్లు


అక్షరాలుగా
తర్జుమా ఐన నిన్ను
బచ్పన్ సంది
సదువుకుంటనే ఉన్నా
రొట్టమాకు రేవు కాడ
రాలిపడ్డ
నవ్వులని కన్నీళ్ళల్ల ముంచి..
మొకమ్మీద
అతికిచ్చుకుంటనే ఉన్నా
బండి నారాయణస్వామి, బంగారు బ్రహ్మం ,యాకూబ్ 
గదెట్లనె....!
తెల్ల కమ్మ మీద
జిందగి మొత్తం
దోశెడు కలలు వోశి
బొమ్మ దించుతవ్..!!
నీ రాతలను
గిలాసల వోస్కోని
కచ్చా గొడ్తుంటె
గదెందో మల్ల
ఎక్కిన రిమ్మ దిగనేదిగది
అన్నా..
గా ఇకమతేందొ
జెరంత జెప్పరాదె
సరెతీయ్...!
శెప్పకుంటె మాయె గని
కమస్కం
నా మన్మడు ముసలోడయె దాక
నీ రాసుడాపకు
నీ బాంచెన్..!
మల్ల పశి వోరడు
''కవిత్వం గావాలె కవిత్వం'' అనేడ్తడెమో...!
[maa Kavi Yakoob Annaki puttina roaju shubha kaankshalatoa.....]

-మనిషితనం 
2. 3. 2013

No comments:

Post a Comment

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...