ఏదో ఒక 'గతం'

................................. నువ్వుకూడా వెళ్ళిపోయాక వొక్కడినే మిగిలాను ఈ కొసన . నిరాశ ఏం కాదు కానీ, నిరాశలాంటిదే; వెలితి బహుశా ! కొన్ని అంకెల్లా మిగిలిన ఫోన్ నంబర్ల మీద తడిమి పేరును మళ్ళీ ఒకసారి మననం చేసుకుని నిట్టూరుస్తూ నేనో అంకెలానే మారిపోయినతనాన్ని గుర్తుచేసుకుంటాను. 1 లోపలికే ప్రవహిస్తున్న ధారలా ఊరు - ఊరిలో కూలిపోయిన ఇంటి గోడమీద నేను రాసుకున్న పేర్లలోంచి సగం మాత్రమే మిగిలిన పేరును మనసులో మరొకసారి రాసుకుంటాను. చేపిన పొదుగులనుంచి నే లాగిన లేదూడల పెదవులపై అంటిన పాలనురగల్లోని మిగిలిన ఆకలిని ఇప్పుడిక్కడ నేను అనుభవిస్తుంటాను. గుంజకు కట్టేసి ఇంటిదగ్గరే వదిలిన లేగలకళ్ళలోని దు:ఖాన్ని ఈ బీడులాంటి లోకంలో ఇప్పటి కన్నీళ్ళుగా నేను మారిపోతుంటాను . 2 నాకు రాత్రే పగలు పగళ్ళు పగుళ్ళు వారే రోజుల ఆత్మకథలు. నిస్సిగ్గుగా ఊరేగే కాలంలో కాటువేసేందుకు గొంతెత్తే 'మైక్'లు. నిన్నో ప్రశ్న అడగనా - సమాధానం ఆశించకుండానే ! సమాధానాలన్నీ అంతర్ధానమైన సందర్భం నువ్వూ నేనూ ; అప్పటికప్పుడు అమరే సుఖాల కోసమే మనలోని మాటలూ,మప్పితాలు! 3 ఖాళీ ఖాళీగా మారిన వీధుల్లోంచి అటుగా ప్రయాణిస్తూ కిటికీ నొకదానిని నాలోపలికి పిలుస్తాను. నాలోకి తెరుచుకోలేక, కిటికీగానూ మిగలలేక అది అక్కడే మిగిలిపోతుంది తెరుచుకావాల్సింది నేనే నాలోకి # లేగకళ్ళ లోని దు:ఖం నా వేళ్ళచివర్లలో ! [ మార్క్వైజ్ కు నివాళిగా ] *19.4.2014,1.01am

విలోమం

  

.........................

అంతా తలకిందులు 

నువ్వేది చెబుతున్నావో ఆ మాటల అర్థం నిజం కాదు.

నువ్వెలా కనిపిస్తున్నావో 

ఆ కనిపిస్తున్నది నువ్వసలు కానే కాదు 

చెబుతున్నదీ కనిపిస్తున్నది అంతా విలోమం .

హ హ హ హ హ 

హ హ హ హ హ హ ....

అంతా తలకిందులు 

అంతా మేకింగ్ ఆఫ్ కట్టుకథ ,మిధ్యా వాస్తవం ,ఈజీక్వల్టు అబద్దం టు ది పవర్ ఆఫ్ అబద్దం .

మాటలవెనుక, చేతల వెనుక,నమ్మకం వెనుక 

నవ్వుల వెనుక 

దాగిన మూగిన సత్యాల అసత్యాల్లోంచి 

తవ్వుకుని ఇటు ఇంకాస్త ఇంకా లోపలికే తొలుచుకుంటూ వెళ్లి 

తేలవలిసిన సత్యాలకోసం 

వెదుకులాడటం అబద్డంలాంటి దినచర్య.

ఇప్పటివరకూ నమ్ముతున్నదేదీ

నిజమేమీ కాదు; అలాగని నువ్వొక నమ్మకంగా మారాక 

బతుకుతున్నదీ నిజం అంతకన్నా కాదు 

నీ నమ్మకాలన్నీ ఇదివరకే ఏర్పడిన చట్రాల్లోంచి 

దిగుమతై, అవే నమ్మకపు వేషధారుల్లా భ్రమింపజేస్తున్నప్పుడు 

ఆ కొనసాగింపు నమ్మకంగా మారినదే -నువ్వు !

నువ్వొక మతానివి,కులానివి,ఉపకులానివి,

ప్రాంతానివి,ప్రాంతంలో గొంతెత్తిన మరో విముక్తి నినాదానివి. 

ఉమ్మడి వారసత్వంలో ఉమ్మగిల్లిన ఒకానొక సందర్భానివి. 

నువ్వొక వోటువి, అమ్ముడై అమ్ముడుకాక 

చౌరస్తాలో గమ్యమెటో తెలియక బిక్కుబిక్కుమనే సగటు దేశానివి 

మార్కెట్ సంధించిన వ్యూహంలో భూమ్మీద పాదం మోపి 

నీకంటూ ఒక అస్తిత్వంలేని ఒక మారకపు వస్తువువి,ముడి సరుకువి 

ఏ విలువా లేని, నిర్ణయంకాని లేదా నిర్వచించబడని ఉత్తి శూన్యానివి.

నీ లోపలి అద్దంలోంచి నువ్వొక ప్రతిబింబంలా కాక

ఏ ప్రతిఫలనమూ అంటని బింబంలా మాత్రమే కనిపించే నువ్వు 

గణనలో మరో అంకెగా మిగిలే జనాభా లెక్కవి.

హ హ హ హ 

హ హ హ..

వేషాన్ని మారుస్తూ ,నిజాల్ని తారుస్తూ,అబద్దాల్ని నిజాలుగా భ్రమిస్తూ 

భ్రమింపచేస్తూ ,భ్రమను చరిత్రగా పఠిస్తూ స్మరిస్తూ 

ప్రమాణంగా మలుస్తున్నకాలంలో  వెక్కివెక్కిపడే వో వెక్కిరింతవు.

*

[నగ్నముని 'ఆకాశదేవర' చదివి,లోపలికి పొదివాక]

16.9.2013

EFFLORESCING TREE

Telugu Original: Kavi Yakoob
English Translation : Ch J Satyananda Kumar

(Kavi Yakoob, born on 2nd March 1962 holds a doctorate in Literary criticism from Osmania University, Hyderabad and holds the position of Head of the Department & Associate professor in Telugu at Anwarul Uloom Degree College, Hyderabad, Andhra Pradesh. Many of his poetic compilations and books on literary criticism have been published)

#

This efflorescing tree
Brought in a new world into our abode
Ever since it learnt blossoming
All are appearing like wonders 
In its hind, cute little birds are
Greeting with their squeaks

Resonating fragrant air
Head swinging leaves 
Humming of black bees
Festive excitement all over the home

Peeping into the dwelling 
like an emissary from the back yard
This efflorescing tree 
Introduces ourselves to us afresh 

#

Snare…

.

It has been long since soil lost faith in man.

.

In an age when one sees no grain but only ensnaring nets,

poor birds, they still land on land in hope.

Another season has been added afresh now

to the list of seasons,

to take seize of the birds and the grain.

.

Innocent farmer!

He never knew any fable,

other than the birds flying away with the net.

To this new huntsman, however,

grain has been dearer than the farmer.

1

Farmer is a synonym for pledging and pawning.

.

When the familiar

“harrows”

and” funnels of a drill plough”

disappear from the tongue,

and unfamiliar terms and unheard relations

become tools,

the canopy looks in bewilderment!

With accursed future,

hybridized seeds,

and hissing machinery,

the backbone of this country

has now reduced to

a lone hapless wooden mast ravaged by termites.

.

As human relations get washed in dollars,

the farmer is weaned away from Nature,

to lean on her stead, the machine.

.

In her own interest,

and no longer trusting the nets

that snare man,

soil

and the Nature,

Time heralds:

The Earth needs freedom!

.

Image Courtesy: Kavi Yakoob

Kavi Yakoob

Dr. Yakoob is working as Associate Professor at Anwarul – Uloom Degree College, University of Hyderabad, Hyderabad, Andhra Pradesh. He runs a blog:http://kaviyakoob.blogspot.in/

He has so far published 3 anthologies of his poems: eDategani prayAnam(2009) PravahimcE jnApakam (1992) and Sarihaddu rEkha (2002).

The present poem focuses on how the value system existed, the fabric of  human relations in spite of caste differences prospered in earlier times and how the advent of economic liberalization made agriculture unviable and the soil barren, with the farmer sucked into the vortex of  debts, crop failures and deaths.

వల

.

మనిషిని భూమి నమ్మక చాలాకాలమైంది

నిజానికి నేలపైన మాయవలలు తప్ప
గింజలే కన్పించని కాలంలో
పక్షులు గింజల కోసం భూమ్మీద వాల్తున్నాయి
పక్షుల  మీదా
గింజల మీదా
పెత్తనం కోసం
ఇప్పుడు కొత్తగా రుతువుల జాబితాలో
వలల రుతువు

వలల్ని ఎత్తుకుపోయిన
పక్షుల కథలు తప్ప
మరేమీ తెలీని రైతు
సరికొత్త బోయవానికి
రైతు కన్నా గింజలంటేనే అతి ప్రేమ!!

1

రైతుకి మారుపేరు తాకట్టు

దూరమైన మాటలూ, విన్పించని పిలుపులూ
అన్నీ పనిముట్లైన ఈ పూట
గుంటకలూ
జడ్డిగమూ
నాలుక మీంచి ఎగిరిపోతుంటే
తలపైని కప్పుబిత్తరపోతోంది!!
వంకర జాతకాలు
సంకర గింజలూ
సర్పయంత్రాలూ
వెరసి ఈ దేశానికి వెన్నెముకరాజు
చెదలు పట్టిన నిలువెత్తు వొంటరి దిక్కులేని చెక్కస్తంభం

మానవీయ సంబంధాలు
డాలర్ అలంకారాల్ని పులుముకొంటుంటే
రైతు ప్రకృతిలోంచి యంత్రంలోకి వొదిగిపోతున్నాడు.

మనిషినీ
భూమినీ
ప్రకృతినీ
దగాచేసే వలల్ని నమ్మక
ఇప్పుడు తన స్వేచ్చకోసం కాలమే నినదిస్తుంది
భూమికి ఇప్పుడు స్వేచ్చ కావాలి!!

***

కవి యాకూబ్

డా. యాకూబ్  Anwarul – Uloom Degree College, University of Hyderabad, Hyderabad, Andhra Pradesh లో Associate Professor గా పనిచేస్తున్నారు. ఆయన రొట్టమాకురేవు అన్న బ్లాగుతో పాటు (http://kaviyakoob.blogspot.in/) Face Bookలో కవిసంగమం అన్న ఫోరం కూడా నడుపుతున్నారు. అదే పేరుతో మరొక బ్లాగుకూడ త్వరలో ప్రారంభించబోతున్నారు.
ఇంతవరకు ఎడతెగని ప్రయాణం(2009) ఫ్రవహించే జ్ఞాపకం (1992) సరిహద్దు రేఖ (2002) అన్న కవితా  సంపుటులు వెలయించారు.

నదీమూలంలాంటి ఆ యిల్లు!

యాకూబ్

చాలాచోట్లకు చాలా సందర్భాల్లో , అసందర్భాల్లో వెళ్ళలేకపోయాను

వెళ్ళినందువలన ,వెళ్ళలేకపోయినందున
అంతే ;అంతేలేని ,చింతే వీడని జ్ఞాపకంఊళ్ళో ఇప్పుడెవరూ లేరు

వృద్ధాప్యంలో ఉన్న యిల్లు తప్పఇల్లంటే చిన్నప్పటినుంచీ నాలోనే నిద్రిస్తున్న ద్వారబంధం;

చిన్నిచిన్ని కిటికీలు రెండు;

కొన్ని దూలాలు;

వాకిట్లో ఎదుగుతున్న కొడుకులాంటి వేపచెట్టు
బెంగగా వుంటుంది దూరంగా వచ్చేసానని .

కలల్లోనూ అవి సంచరిస్తున్నప్పుడు ఏడుస్తూలేచి ,పక్కలో తడుముకుని దొరక్క
వాటిని కన్నీళ్ళతో సముదాయిస్తానుఅప్పటికవి ప్రేమిస్తాయి

ఇంకా నాలో మిగిలిఉన్నందుకు అవి నన్ను క్షమిస్తాయి.

1

ఇంతున్నప్పుడు

నన్ను సాకిన రుణంతో వాటిని మోస్తున్నాను; అవి నన్ను మోస్తున్నాయి

ఒళ్ళంతా పాకిన గజ్జికురుపులమీద చల్లుకుని పేడరొచ్చులో ఉపశమించాను

వేపాకు నూరి పూసుకుని కురుపుల్లా మాడి చేదెక్కాను

కాలిబొటనవేలి దెబ్బల్నిఒంటేలుతో కారుతున్న రక్తానికి అభిషేకం చేసాను

ఎర్రటి ఎండలో బొబ్బలెక్కిన కాళ్ళ మీద ఆవుమూత్రం రాసుకుని

ఆనందంతో గంతులేశానుఋణమేదో అంతుబట్టని రహాస్యమై కలల్ని ముట్టడిస్తుంది;

గాయాల సౌందర్య రహాస్యమేదో చిక్కని ప్రశ్నగా వెంటాడుతుంది

2

అక్కడున్నది ఖాళీ ఖాళీ నేలే కావొచ్చు;

ఎవరూ సంచరించని ,నిద్రించని,

గంతులేయని ఉత్తి భూమిచెక్కే కావొచ్చు

అక్కడొక జీవితం వుంది ,జీవించిన క్షణాలున్నాయి,

నిత్యం సంఘర్షించిన సందర్భాలున్నాయి ,

పెంచి పోషించిన కాలం వుంది

వెళ్ళలేక చింతిస్తున్న ,

దు;ఖిస్తున్న కల ఇంకా నాలోనే వుంది

చాలా చోట్లకు వెళ్ళలేక పోవడం క్షమించలేని నేరమే

మరీముఖ్యంగా నదీమూలంలాంటి ఆ యింటికి.

#

The Run Within…

Did I forget something back home?

Did I lock the door properly?
Did I put off the geyser and put the milk bowl back in the frig?
Oh, damn it!
The three kittens might make a hell by the time I come home.
Well, maybe the tommy might not allow barking at them
And might even chase them away towards the gate.
But sometimes it sleeps like a log.
Btw did I logout from the laptop or
Left the FB open as it is?

Oh, bloody traffic and bloody traffic signals!
Caught in the jam as usual and resent it as usual.
A vacuous feeling if I didn’t resent.
There are only twelve minutes left for office.
Can I reach office in time?
Can I sign in on time?
Awful signal! How long shall I have to vent my anger
On these traffic signals?

*
Poetic diction has changed;the metaphors have changed.
In the confused and confounded life …
The scars of wounds from the run within lay scattered around.
There are traces of my bloodIn the flood swelling … breeching the roads.
Like the teething pain of stiff joints…

There are no dialogues between people.
There aren’t any more conversations.
All talk turns out to a rant of credits and debits;
About the life that exists between two pay packets ;
And reduces to a veritable P&L Statement
With its bills payable, liabilities, and net losses.

Occasionally, some books and few people
Like paintings on heart’s canvas
Lend their colour to our lives.

The dream of Sunday recurs for the rest of the six days.
A life… Sans traffic, sans locks, sans run…
A blank serene dreamless dream.
.
Translated by Nauduri Murthy

ఆకుపచ్చని గాలి

-----------------------------

తొమ్మిదో అంతస్తు పెంట్ హౌజ్ వాకిట్లో కూచుని 
నాలో నేను ఒక జ్ఞాపకాన్ని సరికొత్తగా మళ్ళీ పలకరించాను.

త్రివేండ్రం నా ఒకానొక పదేళ్ల వయస్సున్న జ్ఞాపకం-
అయ్యప్ప ఫణిక్కర్ ముసి ముసినవ్వుల్లో 
చిక్కుకుని సేదతీరిన జ్ఞాపకం.
చిద్విలాసంగా,గంభీరంగా కవిత్వాన్ని పల్కరించిన జ్ఞాపకం.

కొబ్బరాకుల సందుల్లోంచి తొంగిచూస్తూ
అల్లరల్లరి ఆటలమధ్య అలిసిన ఎందపొడలాంటి జ్ఞాపకం.

సముద్రమ్మీది నుండి కావాలనే తప్పిపోయి
నగరవీధుల్లో జులాయిగా తిరుగుతూ
మామధ్యన దూరి జుత్తంతా చెదరగొట్టి చిక్కకుండా
పారిపోయిన సముద్రపుగాలి జ్ఞాపకం.

ఎటుచూసినా ఆకుపచ్చని గాలి.
ఆకుపచ్చని జీవితం,ఆకుపచ్చని ఊహ,స్పందన,పలకరింపు,
కరచాలనం,అనుబంధం-

బెంగగా శాంతన్ హరిదాసన్ బైకుమీద కూచుని
ఆ వీధిలోంచి పదేళ్లకిందటి కలయికను తలుస్తూ
సాగిపోయాను.
జ్ఞాపకం-
పుటలు పుటలుగా, సముద్రపు గాలిలా తెరలు తెరలుగా మారి నా ముందు కదులుతోంది.
ఫణిక్కర్ లేని వాకిలిని మోస్తూ త్రివేండ్రంలో ఆ ఇల్లు
అట్టవేయని పుస్తకంలా మాసిపోయింది.
ఎవరో పిలుస్తున్నట్టు మళ్లీ మళ్ళీ వెనక్కితిరిగిచూస్తూ
దాటిపోయాను,అలా పిలుపు వినబడాలని ఎదురుచూస్తూ-

ఆ పిలుపు వినబడనే లేదు.
ఆ పిలుపుకోసం వెదుకుతూ
ఇలా ఈ తొమ్మిదో అంతస్తులో ప్రియదాసు ఇంటివాకిట్లో-
ఆకుపచ్చగాలి
విసురుగా ఏదో చెపుతూ,నాచుట్టే తిరుగుతూ-
మా మధ్యలోంచి అటుఇటూ పరుగులు పెడుతూనే ఉంది.

కొన్నికబుర్లు,ఇంకొన్ని జ్ఞాపకాలూ ముగిసాక
ఆ ఆకుపచ్చని గాలి ,కొన్ని వర్షపు తుంపరల్ని తోడు తెచ్చుకుంది.
ఇక తప్పనిసరై ఇంటిలోకి అడుగుపెట్టామో లేదో
ఫణిక్కర్ నవ్వుతూ గోడమీంచి
ఆ ఆకుపచ్చనిగాలితో మాట్లాడుతూ కనిపించాడు.

[జనవరి 2012 లో ఒకానొక కేరళ ప్రయాణపు జ్ఞాపకం ]
21.12.2013

సృష్టి

 
.....................

విత్తనం ఇచ్చాను 
అక్కడొక వనం మొలిచింది 

ఒక పిల్లంగోవినిచ్చాను 
అక్కడంతా సంగీతం పలుకుతోంది 

కొన్ని పదాల్ని వెదజల్లాను
జీవితం కాగితాల్లోంచి ప్రవహించింది

రేపు నన్నే ఇస్తాను
అక్కడ సంతోషం విస్తరించాలి.

11.1.2014

Should Have Something Left For Us

 

A place, a native town
Or an acquaintance at least
Is needed to frequent on and off

When words shatter and melt
Purports scatter, scare and wilt
And thoughts vanish into distant horizons
A habitation is needed
To learn words anew

When desires disappear, making body a lean stick
Rarefied reflections render heart an empty shell
And every route is shut
Leaving pitch darkness all around
A sprinkle of greeting is needed
To sprout anew

A veritable life of your own
To enter at your will is needed.
Not as a mere figure carrying lungi and banian 
In the present, oscillating into past and future
Should one live.
From the sickening payments of monthly bills
And the senseless smiles of sham stratagems
Should one sail smoothly into pithy life

Like a fluttering finch
Entering its nest at least
Should one embrace life with finesse.
Quench we should, our thirst
By parting the water of a flowing rivulet.
Rise we should, from the relics of a  bee
Waiting on the lump of wax
Thrown after squeezing the oozing honeycomb.
To sink into yourself
To smoulder and be left as yourself
A person should at least be available to you.


Original (Telugu):  Yakoob
Translated by:        Elanaaga

Sleeplessness

Sleep keeps away from me

Haven’t I told you
Not to keep sleep with you only
Lest I’m rendered slumberless

I search for you a lot but to no avail
I contemplate taking from you the forty winks
By cowing or coaxing
But never would you condescend
To give me the needed sleep

Like a lotus at the centre of an open lake
A relaxed being you are in a quiet cottage.
You are a soul ensconced blithely and cozily
amid many a cool touch

Getting roasted
In the scorching heat of the sun
I stay here far away from you.
When I lay immersed here
In the thoughts about you
How can I get any sleep


Original (Telugu):  Yakoob
Translated by:        Elanaaga

చెల్లెలి ఫోన్

...........................

నిన్న చెల్లెలు ఫోన్ చేసింది 
తన బరువైన ,దిగులునిండిన జీవితాన్ని వొంపుతూ 
అమ్మలాంటి వదినతో సుదీర్ఘంగా మాట్లాడుతూనే ఉంది.

తనలో కరుగుతున్న దు:ఖాన్ని, మోస్తున్న దిగుళ్ళ పర్వతాల్ని, శెలవేస్తున్నగాయాల్ని, వలపోతల్ని ఏకరువుపెడుతూఉంది.
రోజురోజుకీ పెరుగుతున్న ఆశలపట్టికలనేరంవల్ల 
తన కాపురం వధ్యశిలమీదకు చేరుకుంటున్న ఘట్టాన్ని 
వివరిస్తూవుంది.
ఇద్దరు పిల్లల భవిష్యత్తుని ఫణంగాపెట్టి ఎటూ తేల్చుకోలేని
అశక్తతను వారబోస్తూనే ఉంది.

ఒకింటికెళ్ళాక, ఆ ఒకింటిలో ఎండిపోయిన తనలోపలి
నదుల్ని తలుచుకుంటూ నీరైపోతోంది.
అందరూ ఉండి, ఎవరూ లేనట్లుగా మారిన జీవితంలో
అందరూ వచ్చివెళ్ళే సమయం కోసం
తన దేహమ్మీద మిగుల్చుకున్నగాయాలగుర్తుల్ని తడుముకుంటూ
ఎదురుతెన్నులు చూస్తోంది.

తప్పెవరిదో ఎవరికి తెలుసు-
కాపురం నిలబడాలని కలగజేసుకోకుండా కాలానికే వదిలేసిన
నాలాంటి మర్యాదస్తులదా?
తనలో తానే సమాధానపడుతూ,సముదాయించుకుంటూ
భర్త అయినందుకు భరిస్తూ నోరెత్తకుండా
జీవితాన్ని కొంచెం కొంచెం జరిపేస్తున్న తనదా?

**

నేను పక్కనే ఉంటానని తెలుసు.
తోడబుట్టినవాడి గొంతు తన గొంతుతో కలిపితే
తను విరిగిపోతానని
మాట్లాడలేని నిస్సహాయపు తనం..

అనుకుంటాం కానీ,
అన్ని సమస్యలకూ, ఆవేదనలకూ
పరిష్కారాలు ఒకేలా ఉండవు కాక ఉండవేమో?!

5.2.2014

లోపలి మైదానం

................................
రోజూ ఏదో ఒకటి తెలుస్తూనేవుంటుంది,కొత్తగా ఏదో 
నేర్చుకున్నట్లుగానే ఉంటుంది,మరీముఖ్యంగా నాగురించి నేను.
ఒకరిద్దరైనా కలుస్తారు .వాళ్ళు నాలోకి ,నేను వాళ్లలోకి
వెళ్లి కూచున్నాక అక్కడికిక ప్రయాణం ముగుస్తుంది.

*
ఆతర్వాత ముగిసినరోజుని లోపలి మైదానంలోకి అలా అలా తిరిగేందుకు 
పంపిస్తాను.కన్నీళ్లుగానో,బిగ్గరగా నవ్వుకునే నవ్వులగానో, లోపలికే ముడుచుకున్న
నిన్నటిలాంటి అనుభవంగానో
- ఆ మైదానంనిండా ఎత్తుపల్లాల గుంతలు.

*
ఆ తర్వాత అలిసి,సేదతీరి,కలగలిసి,విడివడి వొంటరిగా మిగిలాక :

వస్తూపోతూవుండే కరెంటుకు వెలిగి
ఆరిపోయే బల్బుగురించి
ఎవరో ఒకరు ప్రస్తావిస్తుంటారు .
*
30.3.2014

ఇవాళ

.........................

కలలు కంటాం. మెలకువలోని మెళకువలుగా లోపలెప్పుడూ నిక్షిప్తంగా అవి దాక్కునే వుంటాయి. మనమేమిటో నిజమేమిటో, అబద్దమేమిటో అంతా వాటికి తెలుసు. వాటికే తెలుసు. అసలు జీవితంలోని సగంభాగం, ఇంకా ఎక్కువ అవే .
ఊపిరాడని సందోహం మధ్యన పరుగులు పెడుతున్నప్పుడు ,అవి మనలోపలి నిద్రలోంచి కళ్ళు తెరిచి అన్నీ గమనిస్తూ ఉంటాయి. బహుశా నిద్రలో దాక్కున్నప్పుడు మనం ఉన్నా లేనట్లేనేమో.

1 
మనిషి అసలు స్వరూపం బయటికి వస్తున్నప్పుడు, ఎవరైనా గమనిస్తున్నారని తెలియడమే నిజమైన శిక్ష. అబద్దపురూపం కరిగి అసలుసిసలుతనం వెలికివచ్చేసమయాలు కలలు ఉరివేసుకునే క్షణాలు.


2
నిన్నటిలా ఇవాళలేనట్లే, రేపు అసలే ఉండదు.
అయిందేదో అయింది, అంతా ఇలానే అవుతుంది. కలలు కనడం మాత్రం మానలేం. అవి మాత్రమే మనం- నువ్వూ నేనూ .
కలలు కందాం.ఇవాల్టిలాగే ,రేపు కూడా !


*1.6.2014