ఒక సెలవుదినం ముగిశాక ...

.................................................

నిన్న మొలిచిన అపురూపమైన రెక్కలేవో హటాత్తుగా మాయమైపోయాయి. తెల్లారగట్ల నిద్రసుఖం చటుక్కున ఎటో కన్పించకుండా వెళ్ళిపోయింది. భయపెట్టే రోజు బలంగా మారి పిడిగుద్దులు గుద్దటం మొదలయ్యింది.

రోడ్లమీద గుంతల్లోంచి ,ట్రాఫిక్ సిగ్నళ్ళ నిర్దేశనంలోంచి
మీద మీదకు పరుగెత్తుకొచ్చే మనుషుల్లోకి వచ్చాక
ఒక వారపు యంత్రంలా ప్రవర్తించడం అలవాటైంది.

ఆఫీసు కిటికీలో రెక్కతెగిన పావురం ఒక ప్రతీక.
కట్టేసినా బొట్లు బొట్లుగా కారుతున్న నల్లా నీళ్ళశబ్దం మరో ప్రతీక.

అరుపులో,పిలుపులో తెలియనంతగా మారిపోయిన మాటల్లో
రోజంతా తప్పిపోయి ,అలాగే గడిపేయడం ;
రాత్రంతా గడిపిన కలలోంచి మచ్చుకు ఒక్క ఘట్టం గుర్తుకుతెచ్చుకున్నా
ఎంతకీ మరుపులోంచి తోడుకోలేకపోవడం ;
బహుశా సెలవు ముగిసిపోయిందని తెలిపే కొన్ని సైగలు.

రెక్కలేవీ ,ఎగరగలిగే భావననైనా లోపలే మిగిల్చే
ఆ తీరిక సమయపు అంత:స్వరం ఏదీ ;లోపల్లోపలే కెరలే సుతిమెత్తని ఆ జిగీష
ఏదీ ; సెలవు రోజున సేదతీర్చిన ఆ బద్దకపు పరవశం ఏదీ

సెలవురోజు ముగిసింది
మళ్ళీ ఆరోజుకోసం ఎదురుచూస్తూ
ఇప్పుడిలా ఎగరలేక ,ఎదగలేక వారమంతా ఎప్పట్లాగే యంత్రంలా మారిపోవడమే!

27.12.2013