అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

11 Jul 2014

అంత వీజీ కాదు !?


....................................
పైకి కన్పించకుండా బిగబట్టుకున్న కోపంతో కూడిన ఇష్టంతో
చాలా జాగ్రత్తగా గడిపెస్తుంటాను రోజుని.
ఏం ఫర్వాలేదు
నీ స్నేహాన్ని వాళ్ళు వంచించారు ;వంచనను
స్నేహానికి మరోముఖమని వాళ్ళు తేల్చేసారు .
ముఖంపైకి ఒకానొక అనుమానపురాత్రిని విసిరారు.
తుడుచుకుంటావో, లోపలికే తీసుకుంటావో నీ ఇష్టం.
కలిసి ఉండటం కష్టమే అయినా
కలిసే ఉండాలి,తప్పదు.
విడిపోవడం ఇష్టమే అయినా
ఇష్టాలన్నీ తీరుతాయా అంత వీజీగా !
అంత 'వీజీ'కాదు/అనుకున్నట్లు అన్నీ అలా అయిపోవడం.
కన్నీళ్లు ఉంటాయి ,దు:ఖాలుంటాయి ,మెరమెరలాడే సత్యాలుంటాయి
అన్నిటినీ వడగట్టి కొంచెంకొంచెంగానే
బతుకుని గ్లాసుల్లోకి వొంపుకుంటాం.
ఇది కూడా అంతే !
*
ఎవరో తలుపులదగ్గర
తచ్చట్లాడుతుంటారు సందేహంలో,సందిగ్ధంలో .
లోపలికి తోసుకువస్తారో లేదో తెలియదు.
కనుక్కోవాలి,అనుసంధానం జరగాలి,సంవాదం జరగాలి,
తుప్పుపట్టిన లోపలిని
మళ్ళీ సరికొత్తదిగా మార్చాలి.
విరిగి,పగిలి,చిరిగి,మిగిలినట్లు మిగిలి
చివరికి
కొన్నిమాటలుగా మీ ముందుంటాను.
విచిత్రం-
" ఆకాశంలో పాములు పాకుతున్నాయి.
భూమ్మీద చుక్కలు దాక్కున్నాయి"
[ ఒక ఇంగ్లీష్ సినిమా చూసాక ]
*9.4.2014

No comments:

Post a Comment

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...