అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

11 Jul 2014

ఇవాళ్టినుంచి రేపటిలోకి ...


..............................................
నన్ను నువ్వూ, నిన్ను నేనూ
ఎప్పుడోకప్పుడు కోల్పోతాం
మూగవాని సైగలా మారిపోతాం, పుట్టుచెవుడు మాటలా మిగిలిపోతాం
నిన్నూ నన్నూ కొలిచే మైలురాళ్ళ వెనుకాముందూ
రాసిపెట్టిన ప్రయాణపు దూరాలూ ,చేరవలిసిన గమ్యాలూ
మనతోనే ప్రయాణిస్తున్నా పెద్దగా పట్టించుకోం
నిన్నో మాటంటాను,నువ్వొక మాటా అనేస్తావు
ఈ మాటల్లోనే మరణించాక
ఇంకొంచెం మిగిలిన బూడిదలా అపుడపుడు రాలుతుంటాం
నువ్వేమో కొలబద్దలా మారి
నాకో కొలబద్దరూపాన్ని తొడుగుదామనుకుంటావు
అక్కడే పేచీ !
నిన్ననే కదూ -నేనొక వాడిపోతున్న ఆకులతీగెను
నాలోంచి తెంపేసి కొత్తగా మొలకెత్తుతున్నది ,
చిట్టచివరిగా మబ్బు విదిల్చిన చినుకులోకి దూరి
ఇంకొంచెం తడిగా పలుకుతున్నది
కొంచెం తడి, కొంచెం చిగురింత
రేపటికి కనీసం మొలకలా అయినా కన్పిస్తాను
కోల్పోయాననే స్పృహ ఏమాత్రమూ నాలోకి
ప్రవిశించకుండా జాగ్రత్తగా రెమ్మలు,కొమ్మలుగా విస్తరిస్తాను
ఇవాళ్టినుంచి రేపటిలోకి ...
#24.7.2013

No comments:

Post a Comment

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...