మాయ

వణికే పెదాలు 

మొలిచే మోహాలూ- శిలల్లాగే దేహాలూ పుట్టాయి.

1

చుంబనాలు , కౌగిలింతలు 

తనువు ఒక స్వరంగా రూపొందేక్రమం 

జీవితంగుండా ప్రయాణించిన 

నఖక్షతాల్లోంచే 

దేహం తరంగితమై పోతుంది.

మదిమాటున రేకెత్తే క్షణాల్ని స్వరపరిచే సజీవాసక్తి

2 

నాడుల స్థావరం దేహం

మోహమే నాడుల్ని సవరించి 

శ్రుతిచేసి ఉంచుతుంది కాబోలు.

ప్రతిసారి కళ్ళల్లోనే దేహం నిద్రిస్తుంది,సుఖిస్తుంది 

మోహరూపాల్ని దర్శించిన వారికోసం 

రాత్రుళ్ళు గుమ్మంలో నిరీక్షిస్తుంది 

స్వరాలు నేర్చుకున్న దేహసంగీతం కోసం 

ఉదయం ఎదురుచూస్తూనే ఉంటుంది 

3 

దేహాన్ని పూజించడం ఒక సృజన 

ఆమె నదిని తన దేహంగా ధరించింది 

అతడు-ఆకాశమై ఆమెలో దాక్కున్నాడు 

ఇద్దరి చుట్టూతా పరిభ్రమించే మోహం

వనం పచ్చదనాన్ని అరువిచ్చింది 

నది ప్రవాహాన్ని జతకలిపింది 

అనుభవాలన్నీ స్వచ్చంగా సుఖించాయి 

......................................................!!!

(మీరానాయర్ 'కామసూత్ర' చూసాక ...1996)