యాకూబ్ కవితల సందుక.

ఒకానొకరోజు నాలో ఒక అక్షరం మొలిచింది.

అప్పుడు నేను గొర్రు తోలుతున్న మా నాన్న పక్కన
చేనులో వున్నాను.
 మొలుస్తున్న ఆ క్చణాలఅనుభవాన్ని అనుభవిస్తూనే ఉన్నా ,
 నాలో నేను అలా నాగటిచాలులా సాగిపోతూనే ఉన్నా.
  ఈ మధనం ఎలా గుర్తిన్చాడో నాన్న
 గొర్రు ఆపి నన్ను దుగం మీద కూచోపెట్టి
 'నీలో ఏం జరుగుతోంది బేటా!'తల నిమురుతూ అడిగాడు.

నాలోపలి అక్షరపు మొలక గురించి చెప్పాను
 విచ్చుకుంటున్న దాని రెమ్మల గురించి వివరించాను
 మొలకలోని రంగుల గురించి వర్ణించాను

వోపిగ్గా నా వైపే చూస్తూ
నా ముఖంలో మారుతున్న వెలుగుల్ని
గమనిస్తూ వీపు నిమిరాడు.
తలపైన జుట్టు సరిచేశాడు

"నేను చేనంత దున్ని గింజలు చల్లాల

 వానలు పడ్డాక మొక్క మొలుస్తుంది,పంట పండుతుంది .
 నాకు ఈ విద్య తెలుసు
 నా చిన్నపుడు నాలో ఈ విద్య మొలిచింది.
నీలోనేమో అక్షరం మొలిచే విద్య మొలిచింది"
 
 నాలోని ఈ విద్యను నమ్ముకున్నాక
 మన ఇంట్లోకి గింజలు రావడం మొదలైంది
 నువ్వు నీ అక్షరాన్ని నమ్ముకో!
 అక్షరం నిన్ను గింజగా మారుస్తుంది.
  మొలకెత్తుతూనే ఉండు
 పచ్చ పచ్చగా అందర్నీ పలకరిస్తూనే ఉండు,
నువ్వొక పంటపోలంలా మారు.
 నీ ఇంట్లో అక్షరాల గుమ్ములు నేను చూడాలి

 నేను,మా నాన్న ఇద్దరం
 ఇన్నాళ్ళు గింజల గురించి వీలైనప్పుడల్లా మాట్లాడుతూనే ఉన్నాం
 ఆరునెలల నుంచి నాతో మాట్లాడానికి
 నాన్న ఇక్కడ లేడు,పొలం దగ్గరా లేడు
 వెతుక్కుంటున్నాను
 నాలోపలి అక్షరాలతో మొరపెట్టుకున్తున్నాను

" నాలోపలి నాన్నని అక్షరంగా మలిచి నాకివ్వవా!"అని .