సాక్షి లో ఇంటర్వ్యూ | 14.10.2013

కవిసంగమం  గురించి సాక్షిలో ..

అక్కడే మిగిలాను.!

నిన్నటిలోంచి ఇవాళ్టిలోకి 
వొంపుకున్నాక ఇంకొంచెం అక్కడే మిగిలాను.

వర్షంలో తడిసి అరచేతిలో అంటుకుపోయి
నాతోనే ప్రయాణిస్తున్న గునుగుపూల నూగు.

*

చారెడు నేలలో బతుకుని కలగన్న స్వాప్నికుడు మహమ్మద్ మియా
కారేపల్లి సమాధుల తోటలో నిద్రిస్తున్నా
ఇవాళ్టి బతుకుచెట్టుకి
అప్పుడే విత్తనం నాటిపోయాడు.

ఇంటిపంచలో చోటిచ్చి ,ఆమె చేతి గటకముద్దలలో ఆకలి తీర్చి
బతకడానికి ఒక దోవ చూపించిన బొర్ర రామక్కకు
చీరె పెట్టి, కాళ్ళకు దణ్ణం పెట్టి కళ్ళల్లో నీళ్ళు కుక్కుకుంటూ ఎక్కెక్కి ఏడుస్తున్నప్పుడు
ఆమె ఋణం తీర్చుకుంటున్న నాన్న కన్పించాడు.

మేస్త్రీ పనుల్లో తాపీ పట్టి ఇళ్ళను కడ్తున్నప్పుడు
తన కళ్ళల్లో మెదిలిన గూడును
తాటిదూలాల ఒంటి గుడిసెగా సాకారం చేసుకోవడంలో కన్పించింది.

అక్షరం ముక్క తెలియక అప్పుకాగితం మీద
అంగుష్ఠం వేస్తున్నప్పుడు ఆయన బొటనవేలి మీద మిగిలిన సిరాలో
తన కొడుకుల చేతుల్లో కదలాల్సిన పలకా బలపాలు
ఊపిరిపోసుకోవడం కన్పించింది.

కావిడితట్టల్లో పేర్చుకుని ఊరూరా అమ్మడానికి తీసికెళ్ళే
అరిసెలు,మురుకులు,మసాలా దినుసులు,బెల్లం,ఉప్పు,పప్పుల్లో
తన పిల్లల ఆకలి తీర్చే అన్నం ముద్దలు కన్పించాయి.

*

నువ్వెవరివో నీకన్నా ఇంకెవరికీ తెలియదేమో ,నీ దారులేవో నువ్వు మాత్రమే గుర్తుపట్టగలవేమో, నీ వగపోతలూ,ఎగపోతలూ,ఎక్కే మెట్లూ దిగే మెట్లూ, చీత్కారాలూ,
నాన్నలోంచి ఇవాల్టిదాక కురుస్తున్న కుండపోత వర్షం.

చెట్ల కొమ్మలమీంచి
ఊరి పూరిగుడిసెల చూరుల లోంచి
సమాధుల తోట జ్ఞాపకాల్లోంచి
నిన్నటిలోంచి ఇవాళ్టిలోకి
వొంపుకున్నాక
ఇంకొంచెం అక్కడే మిగిలాను.

#17.7.2013

లోపలి పరుగు

ఏం మర్చిపోయాను ఇంట్లో 

తాళం వేశానా ,లేదా ?, గీజర్ స్విచ్ కట్టేశానా, పాలగిన్నె ఫ్రిజ్ లో పెట్టానా ,ఆ మూడు పిల్లులూ ఏం చేస్తాయో ఏమో 
టామీ రానీయకుండా మొరుగుతుందిలే,గేటు దాకా తరిమేస్తుందిలే 
అదేమిటో దానిదీ మొద్దునిద్రే !

అవునూ- ల్యాప్టాప్ లో logout అయ్యానో లేదో 
facebook అలానే ఉంచేసానా

ఈ ట్రాఫిక్ లో ఇలా చిక్కుకున్నాను,ఇలా రోజూ ఉన్నదే కానీ మళ్ళీ అలానే అనుకోవాలి.అనుకోకపోతే అదో వెలితి.ఇంకో 12 నిమిషాలే మిగిలింది, ఆలోపు ఆఫీసుకు వెళ్ళగలనా ,సంతకం పెట్టగలనా intime లో ,ట్రాఫిక్ సిగ్నల్స్ మీద ఎన్నాళ్ళిలా నన్ను నేనే
ఇలా కోపగించుకోవడం .

*
కవిసమయం మారింది.
కకావికలమైన జీవితం నిండా లోపలి పరుగుల గాయాల గుర్తులు. రాత్రంతా కురుస్తున్న వర్షం కోసిన రోడ్లమీద పారుతున్నవరదలో ఎక్కడో నావి కొన్ని రక్తపుచారికలు. బిగుసుకున్న రోజుల్లో కీల్లనోప్పుల్లాంటి బాధ.
మాటల్లేవ్..మాట్లాడుకోవడాల్లేవ్.మాటలన్నీ జమాఖర్చు లెక్కల చిట్టాలే. ఒకటవతేదీ నుండి ముప్పై ఒకటి వరకు మాత్రమే ఊహించగలిగిన జీవితం. బిల్లులు,చిల్లులూ ,వెరసి తరుగుదల ఖాతా లాంటి బతుకువాణిజ్య శాస్త్రం.
కొన్ని పుస్తకాలూ,కొందరు మనుషులూ మనసుకు తగిలించుకున్న పెయింటింగ్స్ లా అపుడపుడూ మనసుకు రంగులు పూస్తారు .

వారంనిండా ఆదివారం కల.
ట్రాఫిక్ లేని, తాళం కప్పలేని,పరుగులేని మరుపులాంటి ఒక కల.

*
22.7.2013

ఈ మధ్య !

నిన్నెవరైనా కలుసుకోవడానికి వచ్చారా ఈమధ్య !

కలుసుకోవాలని అన్పించడం గొప్ప బహుమానం నిజానికి .
ఎవరూ ఎవర్నీ కలవరు ఏదో ఒక పని ఉంటే తప్ప. ఏ పనీ, అవసరమూ,ఏ ఉబుసుపోకలు లేకుండానే కేవలం నిన్ను మాత్రమే కలిసి కలబోసుకోవడానికి వచ్చారా ,అయితే నువ్వో గొప్ప అదృష్టమంతుడివి.
మనిషిగా మిగిలున్న మనిషివి.

ఏమీ ఆశించకుండా గాలి అలా అలా చెట్లమీంచి,నీటిమీంచి,ఇళ్ళమీంచి వీస్తూ వెళ్ళినట్లు అతను నీ దగ్గరకు వచ్చాడంటేనే
అతనూ నువ్వూ ఇంకా సహజంగా వీస్తున్నట్లు !.

పదే పదే కలవమని ఇచ్చే నీ సందేశాల తర్వాత కూడా అతనికి నిన్ను కలవాలని అన్పించలేదంటే నువ్వెక్కడో మనిషిగా వోడిపోయావని అర్థమేమో ?
నువ్వెన్నిసార్లు ఫోనుల్లో పలకరించి బతిమాలి భయపెట్టి పిలిచినా ఒక్క అడుగూ నీవైపుకి సారించలేదంటే నువ్వేమిటో అతనికి అర్థం అయ్యిందని అర్థమేమో?

కొన్ని మైళ్ళు,కొన్ని యోజనాలు,ఇంకొన్ని అడ్డంకులు ,మరికొన్ని దూరాలు దాటి ,ఎక్కడో వో మూలన ఉన్న నీకోసం వెతుక్కుంటూ నిన్ను చేరుకున్నాడంటేనే నీలోని మనిషి అతనిలో ప్రతిష్టించుకున్నాడని అర్థం.
మనుషులు కనుమరుగవుతున్న కాలంలో నువ్వో మనిషిగా మిగిలున్నావని అర్థం.

చెప్పు
నిన్నెవరైనా కలుసుకోవడానికి వచ్చారా ఈమధ్య !

#4.9.2013

వదిలేసే ఆ సగం !

ఒక్కరిమే పోరాడితే ,మారితే ఏదీ మారదా ? భయపడి ఒక్కళ్ళమని ఇలాగే రోజుల్ని దొర్లించుకుంటూ ఉండటంలోనే అన్ని భద్రతలూ అలాగే మిగిలిపోతాయా?

ఇంటిని కాదనుకుని ఒక గదిలోకి వొంటరి వొక్కడిలోకి ;ప్రశాంతత లోంచి మరింత ప్రశాంతతలోకి మెట్లు వేద్దామా?

ఇంకేమిటో కావాలి;ఇంకేమిటో తెలియకుండానే అవునింకేమిటో కావాలి
పదేళ్ళ కిందటి మాట నుంచి ఇప్పటివరకూ ;ఇప్పటినుంచి
ఇంకొంచెం ముందటివరకూ ఏమీ తెలియకుండానే గడుచుకుంటూ,గడుపుకుంటూ
దాన్నే పొడిగిస్తూ,తెగ్గొడుతూ
అతికిస్తూ
ఎక్కడికెళ్ళాలో తెలియకుండానే ఇంకెక్కడికో మాత్రం వెళ్ళాలి

చదువుకునేవాడు నిర్మించుకునే ఆత్మకథల,వాచకాల మిగతా సగాల్లో ;తనకు తాను
పూరించుకునే ,నింపుకునే కవిత్వంలో -నిజమే సగమే కదూ ఇన్నాళ్ళు ఎవరైనా రాసి
కాగితాలకెత్తిందీ !
పూర్తిగా రాసినవాడెవడూ ఇంకా మిగిలే లేడేమో?!

వదిలేసే సగం కోసమే ఆ కాగితాల్లోకి జొరబడి ,అడుగిడి
పుటలై,ఇటులై,అటులై
సగమే నిజమని,సంపూర్తి అబద్దమని తేల్చేస్తారు

*

ఇటుకేసి రా !
ఈ సంపూర్తులనుండి విసుగొచ్చి ఆ సగంలోంచి ఈ పిల్లాడు
ఇంకో గదిలోకి ,ఒంటరి వొంటరిలోకి అద్దెకు వెళ్తున్నాడు.
భద్రతల్ని చెరసాలలుగా భావించే జీవితంలోంచి
ఆ సగం ఏమిటో తెలుసుకునే ప్రయాణం ఇప్పుడే మొదలయ్యింది చూడు !!

26.9.2013

నవ్వుతున్నది ఇప్పుడు ప్రేక్షకులు.!

ఇంకొంచెం సేపు ఆగుదాం.ఎండ ఎలాగూ పెరుగుతుంది.ఆ పైపూతల వెనుక దాక్కున్న అసలు ముఖమేదో దానంతటదే బయటికి వస్తుంది.

విదూషకుడు కవ్విస్తాడు.నవ్విస్తాడు.కత్తిదూసి మీది మీదికి ఇక ఆ క్షణమే ఇక నీ చివరి క్షణమన్నట్లు నటిస్తాడు.
కాకపొతే ,ఇతడేమో జీవించేస్తాడు నిజమే అన్నట్లు.

నిజమే ! ఇక్కడ కొంచెం ప్రేమను పంచడం నేరమే !
ఆత్మీయంగా అక్కున చేర్చుకోవడం పెద్ద తప్పే !
వాటినే నేరాలుగా చూపిస్తూ మరీ ఇంతగా నటిస్తూ, వంచనలుగా చూపిస్తూ
తెరలుతెరలుగా నవ్వుకోవడమే విచిత్రం.

మరీ ఇంతగా అసలు ముఖం బయటికొస్తుందని ప్రేక్షకులెవరూ అసలే అనుకోలేదు.
ఆ తర్వాత అసలు ఏ ముఖం నిజమో తెలియనంత పాత్రల్లో జీవించడం
అదే వింతల్లో నీచమైన వింత.

మరో నాటకం తెరలేస్తుందిప్పుడు
పాత్రలెవరూ లేరు
కానీ నాటకం సాగిపోతూనే ఉంటుంది.

ఎవరూ కనపడకుండానే అంతా నటించినట్లు ,సారం అంతా అర్థమైపోయేట్లు
సరికొత్త సృష్టి రూపకల్పన చేసినందుకు
చివరికి - అందరూ నిలబడి చప్పట్లు కొట్టే దృశ్యం .

క్షమించు.
విదూషకుడు నిశ్శబ్దంగా ఇప్పుడు మారిపోయాడు.
నవ్వుతున్నది ఇప్పుడు ప్రేక్షకులు.!

27.9.2013
[మరాఠీ కవి హేమంత్ దివాటే 'A Depressingly Monotonous Landscape' కవితా సంపుటి చదివాక]

ఇంకా ఇంకా ఇంకా ...

కొంచెం కొంచెంగా తరిగిపోతున్న రోజులలో
ఒక పక్కన ఒద్దికగా నడుస్తూ, చివరికిలా
కొంత మిగుల్చుకున్నాను

కలవరపెట్టే రాత్రి కలలలోంచి
నావైన కలలలోని కలలని వేరు పరచుకుని
నిదుర లేచాను. ఇక ఈ రోజంతా వాటి రహస్య గుసగుసలు నావెంట-

పొద్దుటి మంచును,పొద్దుటి ఇంటిని దాటివచ్చాను.
మనసును వొత్తిన ఈ దిగులును మాత్రం
వెంట తెచ్చాను;నిన్నటి సాయంత్రం సరాసరి నాలోకే ఒరిగిన కన్నీళ్ళలో
జీవితాన్ని తోడాను.

అవునులే !
ఎవరూ వోర్వరు,న్నిజంగానే నువ్విలా ఇంకా బతికే ఉన్నావని
తొందరగా పోరాదూ
నువ్వున్నప్పటి కంటే పోయాకే ఎక్కువగా ప్రేమించేవారి కోసం

ఇక మిగిలేందుకు – నీతో, నాతో-
కొంత మిగిలి ఉండేందుకు కాలం ఉంది. కవిత్వం ఉంది. బోలెడు అక్షరాలున్నాయి

కొంత ఓరిమితో ప్రయత్నిస్తాను.
ఎవరన్నారు జీవితం
అయిపోయిందని-

3.4.2013

దండం ,ప్రణామం ,సలాం !

అన్నీ తెలిసి తెలియనట్లుండే నీకు, 
అన్నీ చదివి చదవనట్లుండే ,చూసినా చూడనట్లుండే నీ తెలివికి 
సలాం

గుర్తుపట్టినా గుర్తుపట్టనట్లు; పలకరించినా గుర్తురానట్లు ,
ఎరిగినా ఎరగనట్లు మరీ చెప్పించుకుని,రప్పించుకుని,
అపుడపుడూ తప్పించుకుని మొత్తానికి నిన్ను నువ్వే
ప్రత్యేకంగా ప్రతిష్టించుకునే నిపుణతకు
ప్రణామం.

చదివితే అబ్బే వినయం; చదవగా వొచ్చే పరిణతి;
చదవగా చదవగా కన్పించే ఒకానొక విజ్డం,ఉదాత్తత
ఇవేవీ దరికే రానీక జాగ్రత్తలెన్నోపడి చిట్టచివరికిలా
రాజదండపు కొసన వేలాడే
మంత్రదండంలా మారిపోయినందుకు
దండం.

అక్కరకు రాని చుట్టంలాంటి అక్షరాలను
డబ్బాలో వేసుకుని డబాడబా మోగిస్తూ
నిశ్శబ్దం కోసం మాటల్నినిద్రామాత్రలుగా మార్చి
అక్షరాలా ప్రయోగిస్తున్నందుకు
ప్రణామం.

****
నాకనిపిస్తుంది, పేపర్ మీది నాలుగు రాతల్తో కరపత్రంగా
మిగలడం తప్ప,నిజంగా హృదయంతో కరచాలనం చేయడం
నీకేనాటికైనా అనుభవంలోకి వస్తుందా అని?!


6.10.2013