అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

6 Sept 2011

వర్షంలో ఇద్దరం

ఎవరిదో మాట
కళ్ళలోంచి గుండెలోకి తొంగిచూస్తుంది
స్వరాలు మారుతుంటాయి 
                    కాలం వెంబడిస్తున్నకొద్దీ 


ముఖాలు బహుశా తొడుగుల కింద 
నవ్వుల్ని ధరిస్తుంటాయి ,కాకపోతే దుక్కాన్ని 

ఒళ్లంతా నిక్కపొడుచుకొని 
నిలబడుతుంది ఆలోచనల మీద 
ద్వారం మీద ఒక పంజరం 
ఊగుతూనే వుంటుంది సదా-


వర్షంలో తడుస్తూ ఎవరో వచ్చారు 
నా లోపలికి  వర్షాన్ని మోసుకొని -
రాత్రంతా 
జల్లు పడుతూనే వుంది నామీద 
మాట తడుస్తూనే వుంది నాతోపాటు..!

*
ప్రవహించే జ్ఞాపకం 

4 comments:

  1. poem baagundannaa.....blog ki thodigina kotta andaaloo baagunnaayi...

    ReplyDelete
  2. వర్షంలో తడుస్తూ ఎవరో వచ్చారు
    నా లోపలికి వర్షాన్ని మోసుకొని

    super lines uncle. naalopaliki yedo baruvu mosukoni mee kavithvam {particularly those two lines} vachindi
    ThanQ

    ReplyDelete

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...