ఒక ధిక్కార పద్యం

.......................................

జ్ఞాపకాల్ని తడిమి
చిరుగుల్ని కుట్టి 
జాగ్రత్తగా గుండీలు పెట్టుకుని
మళ్ళీ రోడ్లమీద వర్తమాన వ్రణాలపైకి కరిగిపోవడం
రోజువారీతనమైనప్పుడు

జ్ఞాపకాల గురించి
మాట్లాడటం
నేరమూ కాదు,ఘోరమూ కాదు

జ్ఞాపకమంటే బతుకు కథ !
మేలుకోలుపుతూ వెన్నంటి ఉండే ఆత్మ !

నీలోకి నువ్వే సాగుతూ ఆగుతూ
క్షణమైనా విశ్రమించే నీడ.
బాల్యాన్నీ,యవ్వనాన్నీ ,మొత్తం గడిపిన జీవితాన్నీ
భుజం మీద మోసుకుతిరిగే చద్దిమూట.

అసలు జీవితమే
జ్ఞాపకాల పెట్టె.
అవసరమైనప్పుడల్లా తెరుస్తాను,మూస్తాను.

*5.12.2012