నల్లవాగు

 
........................

చెరువు అలుగు పారకముందు ఎండిన కట్టేలా తనలోకి తానే
ముడుచుకుని గొణుక్కుంటూ నీళ్ళను కలగంటుంది

అక్కడక్కడా మడుగుల్లో మిగిలిన బురద నీళ్ళలో 
తనే ఒక జ్ఞాపకమై 
కలవరిస్తుంది 

ఎండాకాలం
మడుగులచుట్టూ బురదలో
పశువుల గిట్టల గుర్తుల్లో మిగిలిన నీటితడిలో
ప్రవాహాన్ని కలగంటున్న వాగు

వానజల్లుల తర్వాత
వాగుముఖంలో నీటినవ్వు.

అలక తీరిన అలుగు పారి
కాళ్ళకు తొడుక్కున్న చక్రాలతో
నల్లవాగును రహదారిగా మార్చేస్తుంది.

ఊరిముందటి రేవులో వడివడిగా నడుస్తూ
మట్టిబుంగల్లోంచి ఊళ్లో గాబుల్లో చేరే నల్లవాగు
రాత్రి చంద్రుడిని తనలోకి వొంపుకుంటుంది.

తుమ్మముళ్ళ కొనలమీంచి, బర్రెంక చెట్ల మీంచి,ఊడుగుపొదల మీంచి
జిల్లేడుఆకుల మీంచి, మాబీర రొట్టమీంచి, బురద రొచ్చు మీంచి,
పరుగులు పెట్టే నల్లవాగు నీళ్ళకు
వైద్యం కోసం నానపెట్టిన ఔషధరసాయనంలాంటి కమ్మదనం.

-చవచవ్వగా,ఉప్పఉప్పగా మా వూరు గొంతు తడిపే నల్లవాగు
న్నిజంగానే
మాకు ఒక గోదావరి,ఒక కృష్ణా,ఒక ప్రాణహిత.!


*మా వూరి కవిత -సీరీస్ 1
15.7.2013