అక్కడే మిగిలాను.

.......................................

నిన్నటిలోంచి ఇవాళ్టిలోకి 
వొంపుకున్నాక ఇంకొంచెం అక్కడే మిగిలాను.

వర్షంలో తడిసి అరచేతిలో అంటుకుపోయి
నాతోనే ప్రయాణిస్తున్న గునుగుపూల నూగు.

*

చారెడు నేలలో బతుకుని కలగన్న స్వాప్నికుడు మహమ్మద్ మియా
కారేపల్లి సమాధుల తోటలో నిద్రిస్తున్నా
ఇవాళ్టి బతుకుచెట్టుకి
అప్పుడే విత్తనం నాటిపోయాడు.

ఇంటిపంచలో చోటిచ్చి ,ఆమె చేతి గటకముద్దలలో ఆకలి తీర్చి
బతకడానికి ఒక దోవ చూపించిన బొర్ర రామక్కకు
చీరె పెట్టి, కాళ్ళకు దణ్ణం పెట్టి కళ్ళల్లో నీళ్ళు కుక్కుకుంటూ ఎక్కెక్కి ఏడుస్తున్నప్పుడు
ఆమె ఋణం తీర్చుకుంటున్న నాన్న కన్పించాడు.

మేస్త్రీ పనుల్లో తాపీ పట్టి ఇళ్ళను కడ్తున్నప్పుడు
తన కళ్ళల్లో మెదిలిన గూడును
తాటిదూలాల ఒంటి గుడిసెగా సాకారం చేసుకోవడంలో కన్పించింది.

అక్షరం ముక్క తెలియక అప్పుకాగితం మీద
అంగుష్ఠం వేస్తున్నప్పుడు ఆయన బొటనవేలి మీద మిగిలిన సిరాలో
తన కొడుకుల చేతుల్లో కదలాల్సిన పలకా బలపాలు
ఊపిరిపోసుకోవడం కన్పించింది.

కావిడితట్టల్లో పేర్చుకుని ఊరూరా అమ్మడానికి తీసికెళ్ళే
అరిసెలు,మురుకులు,మసాలా దినుసులు,బెల్లం,ఉప్పు,పప్పుల్లో
తన పిల్లల ఆకలి తీర్చే అన్నం ముద్దలు కన్పించాయి.

*

నువ్వెవరివో నీకన్నా ఇంకెవరికీ తెలియదేమో ,నీ దారులేవో నువ్వు మాత్రమే గుర్తుపట్టగలవేమో, నీ వగపోతలూ,ఎగపోతలూ,ఎక్కే మెట్లూ దిగే మెట్లూ, చీత్కారాలూ,
నాన్నలోంచి ఇవాల్టిదాక కురుస్తున్న కుండపోత వర్షం.

చెట్ల కొమ్మలమీంచి
ఊరి పూరిగుడిసెల చూరుల లోంచి
సమాధుల తోట జ్ఞాపకాల్లోంచి
నిన్నటిలోంచి ఇవాళ్టిలోకి
వొంపుకున్నాక
ఇంకొంచెం అక్కడే మిగిలాను.

#17.7.2013