అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

8 Jul 2013

మళ్ళీ ఒక రోజు


................................

నిరాటంకంగా నిర్విఘ్నంగా సాగాల్సిందేదీ ముందుకు సాగదు
ఆనందంగా గడవాల్సిన రోజేదీ చివరికంటా అలా మిగలదు
ముఖమ్మీద గంటు పెట్టుకున్నట్టు ,
కాలిపిక్క మెలితిరిగి శరీరమే ఒక గాయమన్నట్లు భారంగా రోజు.

ఎర్రటి ఎండలో తాటిగెలల్ని ముందేసుకుని
రోడ్డుమీద కూచుని
నాలుగు డబ్బుల్ని రేపటి తన చదువు కోసం కలగన్న ఆ కుర్రాడు
మళ్ళీ నిన్న గుర్తొచ్చాడు.


పరీక్షాహాలులో ప్రశ్నార్థకమై తనముందున్న పరుచుకున్న
ప్రశ్నాపత్రాన్ని ఎగాదిగా చూస్తూ తననుతానే బహిష్కరించుకుంటున్న విద్యార్థి
క్యాంటీన్ లో ఒక సిగరెట్ పీకలో దహించుకు పోతుండటం
మళ్ళీ నిన్న గుర్తొచ్చింది.

ఖరీదైన జీవితంలోకి అలవాటు పడిన నగరంలో
అస్తవ్యస్తంగా పోగేసుకున్న నాలుగు అక్షరాలను
ఏదో ఒకలా పేర్చుకుని,నేర్చుకుని రేపటిలోకి ప్రయాణం కట్టిన
ఆ పిల్లలందరూ గుర్తొచ్చారు.

పూర్తిగా కోల్పోయాకో,లేదా ఎంతోకొంత మిగిలాకో
ఆ జీవితాన్ని జీవిస్తున్నట్లు నటిస్తూ, అందరిముందూ అలాగే కొనసాగిస్తూ
రోజుల్నీ,నెలల్నీ,సంవత్సరాలనీ దాటిస్తూ
జీవించడం- ఒక పనిగా పూర్తిచేసుకుంటున్నమనుషులూ గుర్తొచ్చారు.

ఊడిపోతున్న అట్టలమధ్య పదిలంగా కుట్టుకుని
రోజుకిన్ని పేజీలుగా తిప్పుకుంటూ తిరగవేసుకుంటున్న జీవితం పాతవాచకమే !
అందుకే
అన్నీ ఇలా గుర్తుకొస్తాయేమో మరి !

# 8.7.2013

No comments:

Post a Comment

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...