అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

3 Aug 2011

'మో' అంటే బహుళం

మోహమో  స్వప్నమో  మౌనమో సహనమో సంక్లిష్టమో సహజమో 
ప్రక్షిక్తమో పవనమో ప్రశాంతమో పర్వతమో కరచాలనమో 
సౌన్దర్యమో సలిలమో సహజాతమో సాక్ష్యమో సాహసమో విసర్గమో 
విహాసయమో ఇహమో పరమో సాకారమో సందేశమో గహనమో 
లలితమో సుఖమో ప్రాప్తమో ప్రయోక్తమో విఖ్యాతమో 
విభ్రమమో బంధమో భయదమో పరిహాసమో సంతోషమో మధురమో 
అనన్యమో విలక్షనమో  రహస్యమో చింతనమో
రహస్తంన్త్రమో బతికిన క్షణాలమో కాక అతడు                                      
                                        మరి ఏమో !?
ఏమేమో !

ఒక కరిగే కవిత 
కరిగి వేలాడుతున్న గడియారం
ఊయలలూగుతూ సేదదీరే కొండ
బతికిన క్షణాల అర్దాల నిగంటువు
విరిగిన పదాల్లాంటి కలలప్రియుడు 
చింతించే చింతలా నడిచే సాంధ్యబాష 
అవునే- మో!?
కాదే-మో!?
**
*'మో'కి 

(ఈ కవిత జూలై 10 ,2000 న రాశాను.నా కవితాసంపుటి 'సరిహద్దు రేఖ 'లో చేర్చాను.(పేజి 106) . ఈ సంపుటిని మో' హైదరాబాద్ లో జరిగిన ఆవిష్కరణసభలో ఆవిష్కరించారు.)


3 comments:

  1. oh great words and very resonating poetic....loving.....love j

    ReplyDelete
  2. అద్భుత నివాళి.....ఆయన జ్ఞాపకాల నీడ మీతోనే ఉంటుందనుకుంటా......వాసుదేవ్

    ReplyDelete
  3. మీరు అదృష్టవంతులు..

    ReplyDelete

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...