నిన్న మొన్నటివరకూ ఇటువైపే చూడలేదు.
రెండు ఎంగిలి అక్షరం మెతుకులైనా విదల్చలేదు
చిరుగుల్లోంచి తొంగిచూసే దారిద్ర్యపు దేహంపై
ఒక్క భరోసా వస్త్రాన్నయినా కప్పనేలేదు
ఉబుసుపోని అక్షరాలలోనైనా ఆశ్రయం కల్పించనేలేదు
నీకోసం నువ్వే, నీలో నువ్వే ఒకానొక ఆధిపత్య శిబిరానివై
పలవరించావ్,కలవరించావ్,పేజీలు పేజీలుగా కీర్తిపుటలవై రెపరెపలాడావు
ప్రయాణం నీనుంచే ప్రారంభించి, నీలోకే ముగించావు
నీ స్మరణ లోనే నువ్వే మునిగితేలావ్
అన్ని ప్రారంభాలు నీ కాలికింది నుంచే కావాలని
అన్ని నిర్మాణాలు నీ కనుసన్నల్లోనే నడవాలని
అన్ని కలబోతలు నీ ప్రణాళికల ప్రహేళికలే అవ్వాలని
నీవిన్నాళ్ళూ పన్నిన వ్యూహాలు
ప్రశ్నల్లా ఎదురుతిరిగి నీకే గుచ్చుకుంటున్నాయి.
*
నువ్వతికించిన ప్లాస్టర్ ల వెనుక గొంతు
సరికొత్త భాషని సమాయత్తం చేసుకుంది.
సంకేతాల్లో,పదచిత్రాల్లో,అభివ్య
నీ వ్యూహాల వ్యుత్పత్తి అర్ధాలను ఛేదించే కొడవల్లిక్కుల్నిసమకూర్చుకుంది.
నీ నీ అవసరాల ,అభ్యర్థనల,అహంకారాల,ఆకాంక్షల
అవసరంగా చేసుకున్న అక్షరాన్ని చెర విడిపించి
సమిష్టిగొంతుగా మలుచుకున్న కొత్త బడిలో సరికొత్త పుస్తకంగా చదువుకుంటోంది.
ఇక కొత్త పదచిత్రం ,సరికొత్త సంకేతం ,విస్మయపరిచే నిర్మాణం
నీ వైపే చూస్తూ కవ్విస్తాయి,పందెం కాస్తాయి,పరుగులు తీస్తాయి చూడు.
నువ్విన్నాళ్ళు పన్నిన వ్యూహాల్లోకి జొరబడి
నీ వలల్ని,వలువల్ని కొరికి కొరికి తినేస్తాయి కాచుకో .
బొటనవేలుల్నినరికేసినా కొత్తగా మొలవని కాలం పోయింది.
మొదళ్ళు పీకేసినా సరికొత్తగా మొలుచుకొచ్చే ప్రతిసృష్టి విద్య నేర్చుకునే పుట్టాం.
నిన్న మొన్నటివరకూ ఇటువైపు చూడనేలేదు.
ఇప్పుడిక మేం వల్లెవేసే పాఠాల ధ్వని నీదాకా చేరుతుంది విను.
#2.9.2013
No comments:
Post a Comment