అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

12 Sept 2012

కలవాలి !



నిన్న కొందరిని కలిశాను

కలవకుండానే,ఏ విషయాలు చెప్పకుండానే
వారం క్రితం వెళ్ళిపోయిన సహాధ్యాయి రాయలయ్య
సమాధిలోకి తొంగిచూసి
నిన్ననే='హాలియా'లో
కలిసొచ్హాను.


చదువుకునే రోజుల్లో
కొన్ని కప్పుల టీని,కొన్ని కబుర్లను ఒంపుకున్న
రవి ఆత్మహత్యాగ్రహాన్ని
ఇవాళ వార్తలుగా కలుస్తున్నాను.

కలుద్దామెప్పుడైనా అనుకున్నవాళ్లంతా ఇలా
కనుమరుగై పోతున్నారేమిటీ?!

(అబ్బా...!
కలవడం కూడా కష్టంగా మారిపోతున్నబతుకును
ఇలా మోస్తూ తిరగడం
సెలవేస్తున్న గాయాలను మోయడం
ఎవర్నీకలవగలగని జీవితాన్ని భరిస్తూ,మోస్తూ
చివరిచూపు దక్కని నేరస్తుడిలా మారిపోవడం!!)

కలవాలి,కలవాలి
సమయం లేదు,ప్రతిక్షణం ఎవరినో ఒకరిని కలవాలి
కలవాల్సిన సందర్భాల్ని,కలబోసుకునే కాలాల్ని,కన్నీళ్ల కలబోతల, కదిలింతల వేళల్నితక్షణమే డైరీల్లో రాసుకోవాలి.సమయం లేదు.

కలుద్దామెప్పుడైనా అనుకోవడం
రేపు జీవిద్దామనుకోవడమేమో?!
రేపటిని రేపే జీవిద్దాం ఉంటే గింటే,
ఇవాళను మాత్రం ఇప్పుడే జీవించాలి=

*10.9.2012

No comments:

Post a Comment

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...