ఇక ఇక్కడనుంచి ఒక నమ్మకంతో
ప్రయాణం మొదలెడతాను
ఒక విశ్వాసాన్ని కవచ వస్త్రంగా ధరించి
అన్ని కాలాల కలతల వెతల ఒడిదుడుకుల్నుంచి
రక్షించుకుంటాను..
ప్రతి వీధిలోనూ నాకు నేనే కన్పిస్తాను
నా ముఖాన్ని ప్రతి గుమ్మం ముందూ చూసి
ఉలిక్కిపడి ఆగి పోతుంటాను.
ప్రతీసారీ కన్నీళ్ళు పెట్టబోతాను
నన్ను గమ్యం నిలదీస్తుంది.
నేనే వేనవేల ముఖాలుగా పరివర్తనం చెంది
ఒక విశ్వాసప్రపంచంగా నిదురలేస్తాను
అచేతనాల అవిశ్వాసాల అశాంతుల లోకంలోంచి
మళ్లీ ఒక కొత్త ఆకాశం కిందకు వలసపోతాను
1.
నన్నెవరూ దొంగలించకుండా
నన్నెవరూ దొంగచాటుగా కూల్చేయకుండా
నా దారిలో నా అడుగుల్ని నా నుంచి వేరుచేయకుండా
నా నిరంతర తపనను ఎవరూ అవహేళన చేయకుండా
ఇక కాలాన్నే కాపలా ఉంచుతాను
నా కాలం ముందు నేనొక పనిముట్టునైపోతాను
నా అనుభవాల ముందు చిన్న పిల్లాడినైపోతాను.
2.
ఆకలి నాకు పరోక్ష గురువు.
ఏకలవ్యుడినై ఒక్కడినే కాలపరీక్షల్ని తట్టుకుంటాను
ఇక ఎవరికోసమో నా భవిష్యత్తు వేలు తెగ్గొట్టుకోలేను
నేను ఇక బలహీనుణ్ణి కాదు
నా ముందు ఏ ప్రశ్నా మనలేదు. అన్ని సమాధానాలు నేనే.
నేనొక కొత్త జీవశక్తిని రూపొందించాను.
చీకటిని శోధించి వెలుగును పట్టుకున్నవాణ్ణి.
కాలాన్ని అర్ధం చేసుకున్నవాణ్ణి
చరిత్ర పాఠాలు పదిలపరిచిన
కాలనాళికను నేను..
3.
శతాబ్దాలు నన్ను దాటుకుంటూ వెళ్ళిపోయాక
అందరిముందు మనిషిగా ప్రత్యక్షమవుతాను
స్వేచ్చను శ్వాసిస్తున్న వాణ్ణి
ఎవరు నన్ను బంధించినా స్వేచ్చాగీతాన్నే పాడతాను
విస్మృత మార్గాల గుండా మనిషి అడుగుల్ని ఆవిష్కరించి
కొత్త లోకాన్ని ఆవిష్కరిస్తాను
ఈ మట్టిని 'కన్నతల్లి' అని గొంతెత్తి పిలిచినవాణ్ణి
నా జీవన పుష్పానికి ఈ మట్టి రేణువుల్నే
పుప్పొడిగా అద్దిన వాణ్ణి
పొర్లాడి, పొర్లాడి నా గుండెలోకి
ఈ మట్టిని ఒంపుకున్నవాణ్ణి.
ఈ మట్టి నాకు దూరమైపోతున్నపుడల్లా
ప్రతి గుండె మీద మట్టిలా పుష్పిస్తాను.
No comments:
Post a Comment