మాట్లాడని మాటలు

మనం కలిసినప్పుడల్లా

ఏమీ మాట్లాడకుండానే మిగిలిపోతాం

అన్నిసార్లు మిగిలిపోయేదే ఎక్కువ

నిజానికి మీరు నేనూ ఎన్నోవేలసార్లు కలుసుకున్నాం

మాట్లాడవలసిందేదీ మాట్లాడకుండానే విడిపోయాం

మీ ఇంటికబుర్లు, మా ఇంటికబుర్లు

నడుమ నడుమ నిశ్శబ్ధమే హరించిన ఎన్నో వందల నిముషాలు

వెరసి మనం మాట్లాడిందేదీ మనం మాట్లాడదలుచుకున్నది కాదు.

అప్పుడెప్పుడో మనిద్దరం ఒకరి కళ్ళలో ఒకరం

భవిష్యత్తును గీసుకుంటున్నప్పుడు

గొంతు దాటకుండా మనం మిగిల్చిన మాటలే ఇప్పటికీ వేధిస్తుంటాయి

మనిద్దరం మనవి కాని పంజరాల్ని నిర్మించుకున్నాం

అందర్నీ సంతోషపెట్టాం.

"మీరు బాగున్నారా! మీ పిల్లలూ .. కులాసేనా?"

ఇంతకు మించి మాటలు లేవు

ఈసారి కలుసుకున్నప్పుడైనా మనసు విప్పి మాట్లాడుకుందాం

అన్నట్లు మీ కళ్ళ క్రింద నల్లటి చారలు

ముఖంలో తారట్లాడే నల్లటి మబ్బులాంటి దిగులు

వాటి గురించైనా చెప్పరు మీరు

కలల్లోనూ బతకాల్సిన బతుకుని కలగనలేని మనం

ధైర్యంగా అర్ధాలు విడమర్చి చెప్పుకోలేం

అయినా లోపలి మాటలు నన్ను ఎప్పుడు బాధపెడుతుంటాయి

ఈసారి కలసినప్పుడైనా మనలోని మాటల్ని మాట్లాడగలమా?