అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

7 Oct 2013

నవ్వుతున్నది ఇప్పుడు ప్రేక్షకులు.!



ఇంకొంచెం సేపు ఆగుదాం.ఎండ ఎలాగూ పెరుగుతుంది.ఆ పైపూతల వెనుక దాక్కున్న అసలు ముఖమేదో దానంతటదే బయటికి వస్తుంది.

విదూషకుడు కవ్విస్తాడు.నవ్విస్తాడు.కత్తిదూసి మీది మీదికి ఇక ఆ క్షణమే ఇక నీ చివరి క్షణమన్నట్లు నటిస్తాడు.
కాకపొతే ,ఇతడేమో జీవించేస్తాడు నిజమే అన్నట్లు.

నిజమే ! ఇక్కడ కొంచెం ప్రేమను పంచడం నేరమే !
ఆత్మీయంగా అక్కున చేర్చుకోవడం పెద్ద తప్పే !
వాటినే నేరాలుగా చూపిస్తూ మరీ ఇంతగా నటిస్తూ, వంచనలుగా చూపిస్తూ
తెరలుతెరలుగా నవ్వుకోవడమే విచిత్రం.

మరీ ఇంతగా అసలు ముఖం బయటికొస్తుందని ప్రేక్షకులెవరూ అసలే అనుకోలేదు.
ఆ తర్వాత అసలు ఏ ముఖం నిజమో తెలియనంత పాత్రల్లో జీవించడం
అదే వింతల్లో నీచమైన వింత.

మరో నాటకం తెరలేస్తుందిప్పుడు
పాత్రలెవరూ లేరు
కానీ నాటకం సాగిపోతూనే ఉంటుంది.

ఎవరూ కనపడకుండానే అంతా నటించినట్లు ,సారం అంతా అర్థమైపోయేట్లు
సరికొత్త సృష్టి రూపకల్పన చేసినందుకు
చివరికి - అందరూ నిలబడి చప్పట్లు కొట్టే దృశ్యం .

క్షమించు.
విదూషకుడు నిశ్శబ్దంగా ఇప్పుడు మారిపోయాడు.
నవ్వుతున్నది ఇప్పుడు ప్రేక్షకులు.!

27.9.2013
[మరాఠీ కవి హేమంత్ దివాటే 'A Depressingly Monotonous Landscape' కవితా సంపుటి చదివాక]

No comments:

Post a Comment

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...