అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి,ఊరుండాలి,కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలుండాలి !

27 Nov 2013

కవిత్వంతో మాటా ముచ్చట !

 
................................................

నిన్ను కలిసాకే
నా మనో ఉద్యానవనంలో పూలు పూచాయి
అక్షరాల కలువలు విప్పారాయి
దారినిండా పసుపుపూల ప్రేమ గీతాల దొంతర

నీ జ్ఞాపకాల తెమ్మెర తాకగానే
దేహం జీవనకాంక్షలా మారి
కొత్తకాంతుల్ని వెదజల్లుతుంది

ఏ జన్మల అనుబంధమో
నీ సమక్షంలో తల్లిని చేరిన బిడ్డలా
ఉప్పొంగుతాను
నీ నిమిరే చేతుల మధ్య
ఆత్మవిశ్వాసంలా ఇమిడిపోతాను

నా నుంచి నువ్వు దృష్టి మరల్చినప్పుడల్లా
అలిగి భూమిమీద ఏడుపు గొంతుతో పొర్లాడుతాను
నా అలసటల్లో సేదతీర్చే నీ ఊహ
అమృతబిందువుకన్నా శ్రేష్టం!
సతతం నాలోని చెట్టు చిగురింతకు
పత్రహరితాన్ని అద్దే ప్రకృతి నువ్వు-
’నీ కోసం నేనున్నాను’ అనే మాటల్ని
పదే పదే వల్లెవేసుకుంటూ
ఊరటపడుతుంటాను
1
"ఏదైనా మాట్లాడు"
"మాట్లాడుతోనే ఉన్నాను, వినిపించడం లేదా?
నాలోంచి నిరంతరంగా నీలోకి ప్రవహించే సారాన్ని ఒడిసి పట్టుకో"
"ఇంకాస్త మాట్లాడు"
"ఎన్ని ప్రతీకల్ని, ఎన్ని సంకేతాల్ని, ఎన్ని దృశ్యాల్ని
నీకోసం పంపుతున్నానో"
"అందడంలేదు"
'ఒడిసిపట్టుకో-జీవించు, అన్నీ అందుతాయి
మనసునంతా తెరిచి ఉంచు"
2
మధనపడుతున్నాను, మనోనేత్రం తెరిచివుంచాను
అందుకుంటున్నాను, చేజార్చుకుంటున్నాను
తెగిపోతూ మళ్లీ అతుక్కుంటున్నాను; ఎక్కడో జారిపోతున్నాను
చిగురిస్తున్నాను, మళ్లీ ఎండిపోతున్నాను
మళ్లీ జన్మిస్తాను సరికొత్తగా-
కొత్తగా నీలోకి నన్ను ఒంపుకోవడానికి అక్షరం లా పుడతాను
3
"నావైపు చూడు"
"ఇప్పుడే కళ్ళు తెరిచాను నిన్నెలా గుర్తుపట్టడం"
"అలా పరిగెత్తుతున్న మబ్బు; కిక్కిరిసిన రోడ్లు, విరిగిపోతున్న కాలం;
కాలుతున్న ఎడారులు; రాలుతున్న పూలు; కూలుతున్న మనిషి;
ఉరితీతకు ఎదురుచూస్తూ ఇనుపచువ్వల వెనుక
మార్మోగుతున్న పాట; నినదిస్తున్న గొంతు; నిద్రిస్తున్న, నటిస్తున్న రాజ్యం; ఓట్లలోకి బట్వాడా అవుతున్న ఖనిజం; లేచి పడుతున్న,
పడిలేస్తున్న ఉద్యమం; రూపమ్ మార్చుకుంటున్న మిత్ర శత్రువు;
మిణుకుమిణుకు మంటున్న ఆశ; దగ్ధమవుతున్న భవిష్యత్తు-
చూస్తూనే వుండు"

"ఇన్నిసంక్షోభాల మధ్య
నన్ను నేను సంభాఌంచుకుని, సమీకరించుకునే
గొంతు సవరింపువి నువ్వే!
నువ్వే నా మాటవి, వ్యక్తీకరణవి, మనుగడవి
అక్కున చేర్చుకునే మనిషివి!"

--'పాలపిట్ట' జనవరి 2012
At RaedLeaf Poetry Festival,Hyderabad alongwith Saptadeep,Hemant Divate and Linda Ashok.

అసలు ఏ ముఖం ?!

 
......................................

ఉన్నావా సరిగ్గా ఆ చిన్నప్పటి ముఖంతో 

రాత్రుళ్ళలో రెప్పలవెనుక దాచుకున్న కళ్ళలోకి 
వొంపుకున్నావా నిజంగా నిన్ను 
నిజమైన కలలాగా 

ఆ ముఖంగానే వున్నావా 

ముఖం వెనుక మరో ముఖంగా ; మరిన్ని ముఖాలుగా
తచ్చాడుతూ తచ్చాడుతూ
ఆ చిన్నప్పటి ముఖంలోంచి తప్పిపోయి అసలు ఏ ముఖమో తెలియనంతగా
నిన్ను నువ్వే గుర్తుపట్టలేనంతగా
మిగిలిపోయావా

చీకటి కరుస్తుంది ; వెలుగూ కరుస్తుంది
జీవితం సరేసరి
కరుస్తూనే వుంటుంది

రోజుల్లోంచి నెలల్లోకి నెలల్లోంచి
సంవత్సరాల్లోకి తప్పిపోతూ పోతూ చివరికెక్కడో
వో వొడ్డున నిలబడి

ఆ వొడ్డులోంచి కొన్ని సందేహాలతోనో,కొన్ని సంకేతాలతోనో
విస్తరిస్తూ వుంటాం అలా అందర్లోకి

కొందరు పసిగడతారు; గుర్తుపడతారు
ఆ చిన్నప్పటి ముఖాన్ని -వారే ,వాళ్ళే
కొన్ని కన్నీటిచుక్కల్తో ఆత్మీయంగా పలకరిస్తారు,హత్తుకుంటారు

మిగతా అందరూ ఆ పై పై ముఖాలదగ్గరే ఆగిపోయి
ఉండిపోతారు

*
లెక్కలేసుకోవాలి ఎప్పుడో ఒకప్పుడు అసలు ముఖంతో !
ఆయా ముఖాల దగ్గర
ఎందరు నిలబడివున్నారోనని ; ఎందరు నిష్క్రమించారో అని
 

18.11.2013

ఇటు కూడా ఓ లుక్కేయండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...